Sommige onderwerpen dringen zich aan je op om er een tekst over te schrijven. Voor de tekst van The Mark of an Angel werd ik op verschillende manieren getriggerd: door een Franse film (L'empreinte de l'ange), het boek De Kabbalist van Geert Kimpen en een artikel weer daarover in het blad Happinez. Alledrie verwezen ze naar een Joodse legende. Volgens deze legende kent iedereen voordat hij geboren wordt alle mysteries van de schepping. Maar net vóórdat een kind geboren wordt legt een engel zijn vinger op het mondje van de baby - sst! - en het kindje vergeet alles. Want het is de bedoeling dat je zelf in je leven je wijsheid moet opdoen. Het kleine geultje op onze bovenlip - de afdruk van de engel - moet ons doen herinneren aan onze levensopdracht. Bij kinderen die worden geboren met een schisis (hazenlip) is dat geultje vaak wel erg fors uitgevallen. In de lijn van de legende vroeg ik me af waarom. Misschien is het kind een pure, oude ziel die meer overtuiging nodig heeft alles te vergeten...? Joshua werd geboren met een schisis en was in ieder geval erg puur...
Ik draag dit lied dan ook op aan alle kinderen die met een schisis worden geboren. Dat iedereen mag zien dat hun schoonheid verder gaat dan hun geschonden bovenlip.
P.S.
Nadat ik deze blog al geschreven had, zag ik de film Mr. Nobody. Tot mijn grote verbazing speelt ook in deze film de Joodse legende een rol. Synchroniciteit...
