Ja,
Joshua was bijzonder. Maar hoe ik dat in een liedje kon vangen wist ik niet. Totdat
we naar de bijeenkomst ter gelegenheid van het 30-jarig jubileum van de OOK gingen.
Traditiegetrouw voor een OOK-bijeenkomst waren er een aantal workshops. Eén
daarvan ging over ‘elfjes’. Nee, niet over die fantasiewezentjes, dat dacht ik
in eerste instantie ook. Een elfje bleek een dichtvorm te zijn. Een gedichtje,
bestaande uit elf woorden, verdeeld over 5 regels. Hoe kun je je gevoelens en
gedachten kwijt in elf woorden? Het bracht me op het idee een liedje te maken,
opgebouwd uit vier elfjes, die elk een kenmerkende uiterlijke eigenschap van
Joshua beschrijft, gekoppeld aan iets wat heel eigen voor hem was. Dat
betekende dat – naast de eisen aan het elfje zelf – de verzen ook hetzelfde
metrum moesten hebben. Het resulteerde in de tekst van ‘Special’, waarin de dichtvorm
dwingt jezelf eenvoudig uit te drukken. Het maakte ook dat de muziek (van de verzen)
open en eenvoudig werd. Het bracht me tot een blues-achtige sequens, hoewel niet
in 4/4, maar in 6/8. Ik besloot het getal elf verder een grote rol in de muziek van
dit liedje te laten spelen.
Geen
betere dag om te vertellen hoe bijzonder Joshua was, dan vandaag. Het is zijn
geboortedag, de datum dat hij negen jaar zou zijn geworden. Dus publiceer ik,
speciaal op deze dag ‘Special’.
