Nadat een geliefde overleden is, loop je verloren in het donker. Je hebt behoefte aan iemand die je bij de hand neemt en voor je zorgt, zich over je ontfermt. Dat gevoel wilde ik met een lied uitdrukken. Door het woord "ontfermen" werd dat gevoel voor mij gekoppeld aan een gezongen gebed in de katholieke liturgie: het Kyrie Eleison, dat “Heer, ontferm u over ons” betekent. Ik besloot derhalve er een
Kyrie van te maken. De behoefte aan iemand die zich over je ontfermt, aan leiding en licht heb ik beschreven in het middengedeelte van de
tekst.
Door voor een Kyrie-vorm te kiezen vond ik dat het lied ook muzikaal aan die conventies diende te voldoen, met meerstemmig koor en vraag- en antwoordspel (ik vind het leuk koorpartijen te bedenken en uit te voeren). Logisch is dat de instrumentatie erop aansluit, dus koos ik voor kerkorgel (2 registers) en klassiek gitaar. De laatste ook vanwege het feit dat ik een aantal
Taizé-missen (waarin het begeleiden op gitaar gebruikelijk is, anders dan bij andere kerkelijke muziek) in de
Jacobuskerk op gitaar mocht begeleiden. Ik wilde het geluid verder sacraal en ijl houden, dus heb ik geen bas gebruikt.
Een paar jaar geleden is in de Jacobuskerk het kerkorgel vervangen. Het oude werd gesloopt. Ik wist de hand te leggen op een klein orgelpijpje in G, als herinnering aan de kerk waar Joshua is gedoopt en vanuit is begraven. Door op het orgelpijpje te blazen en dat te samplen kon ik dat als orgelregister gebruiken (die waar het lied mee begint).
Opgedragen aan Joshua ter gelegenheid van zijn dertiende geboortedag.
