Sommige mensen die in de rouw zijn, zoeken gelegenheden om elkaar te ontmoeten. Gewoon, omdat lotgenoten elkaar (beter) begrijpen. Zo waren wij 30 januari 2011 op de eerste bijeenkomst van het rouwcafé Tröst. De dichter Ingmar Heytze droeg daar enige van zijn gedichten voor en zette vervolgens de aanwezigen aan het werk om hun gedachten en gevoelens over hun overleden dierbare te verwoorden in een 'aline', een gedicht dat eigenlijk uit één zin bestaat. Ik werd door Ingmars woorden geïnspireerd (ik kreeg associaties bij het woord 'heg' dat hij in zijn inleiding gebruikte) en schreef een aline over de andere soort keus die wij moesten maken, toen Joshua 4 jaar was geworden. Niet de keus van welke is de beste school voor hem, maar waar gaan we hem begraven. (Hij kreeg een mooie plek op een kleine begraafplaats midden in de polder.) Ik mocht mijn aline voorlezen; het raakte zowel het publiek als mijzelf.
Later besefte ik dat dat een mooi gegeven was voor een liedje in mijn tribute. Ik hertaalde de tekst en schreef de muziek erbij. Ook het arrangement - met een ietwat pastorale sfeer die passend is voor Joshua's 'plek' - kwam snel. Met als resultaat: A Special Place. Klik hier voor de tekst.
